Паём – роҳнамои ояндасоз!
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соҳаи маориф ва тандурустиро самтҳои афзалиятнок дониста, омили муҳимтарини таҳкими давлатдории тоҷикон ва наҷоти миллат номидаанд.
Ёдгории таърихи халқи тоҷик
Бо мақсади рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумии кишвар ва фарҳангӣ миллӣ дар арсаи байналмиллалӣ ва ҷалбӣ сармояҳо дар зерсохтор сайёҳӣ
Тамоку-шавқ, одат, беморӣ ва марг
Имрӯз масъалае, ки ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст, ин аз истифодаи зиёди маҳсулоти тамокудор, аз ҷумла сигор ба бемориҳои гуногун мубтало шудан ва ба марг расидани истеъмолкунандагони он мебошад
ПЕШВОИ РАИЯТПАРВАР
Дар ҳар давру замон барои рушду пешрафти ҳар миллат фарзандони барӯманду фарзона нақши мондагоре аз хеш боқӣ мегузоранд.
НАҚШИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ ДАР ТАРБИЯИ ҶАВОНОН ВА ЭҲЁИ ДАВЛАТДОРИИ НАВИНИ ТОҶИКОН
Дар таърихи ҳар як халқу миллат шахсиятҳое ҳастанд, ки бо кору фаъолият ва пайкори некашон дар таърихномаи он кишвар бо хатти тиллоӣ абадан сабт мегарданд
Ифротгароии динӣ ва таъсири он ба фарҳанги миллӣ
Агар ба таркиби таърихию фарҳангии ҳувияти тоҷикон аз нигоҳи баҳси «арабу аҷам» нигарем, мардуми мо аз назари таърихию нажодию фарҳангӣ аз ҷумлаи мардумони ориёӣ...