Рӯзи 6 ноябри соли 1994 дар таъриҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон воқеаи бузург ба вукӯъ пайваст. Ҳалқи тоҷик дар таъриҳи беш аз хазорсолаи давлатдориаш бори аввал Конститутсияи (Сарқонун) Ҷумҳурии Тоҷикистонро бо роҳи райпурсии умумихалқӣ қабул кард.Ҷомеа бе дурнамои инкишофи таъриҳи ва интиҳоби роҳи аниқи инкишоф пеш рафта наметавонад. Президенти кишварамон Эмомалӣ Рахмон борҳо таъкид карда буд, ки раванди нави таъриҳ ба души давлати мо вазифаҳои басо мураккаб, масъулиятнок ва вазнин гузошт. Дар ҳалли ин вазифа Конститутсияи (Сарқонун) Тоҷикистон нақши ҳалкунанда бозид. Ин бесабаб нест,зеро Конститутсия(Сарқонун)  хуҷҷати сарнавишту тақдирсоз буда ,ки он аз марҳилаи нави таърихи оғоз гашта, дар он роҳҳои мушаххаси инкишофи минбаъда муайян мегарданд. Ин хусусият ба ҳамаи  конститутсияҳои давлатҳои демократӣ тааллуқ дорад.